Reeds in 1985 vroeg het OCMW Antwerpen aan het Oncologisch Centrum AZ Middelheim de voorlichting inzake kankerpreventie over te nemen. Haar reputatie berustte op de leiding van de Vlaamse Adviescommissie voor Kankerpreventie (VACK 1983-1997). Met alle Vlaamse universiteiten werden de grondslagen gelegd voor de vroegopsporing van kanker in de baarmoederhals, borst en darm. De screening van prostaatkanker werd opgezet in 1991 en leidde tot de European Randomised Study of Screening for Prostate Cancer (ERSPC). Na 16 jaar werden 180.000 deelnemers uit 8 landen opgevolgd. Rond 2002 bewees deze studie dat er een afname in mortaliteit was bij de prostaatkanker van 20%. Ook werd een overbehandeling van 50% vastgesteld.
Zo waren we betrokken bij de oprichting van verschillende organisaties: De Vlaamse Liga tegen Kanker (VLK), de Europese Organisatie Kankerinstituten (OECI) en het International Network for Cancer Treatment and Research (INCTR – Pasteur Instituut). OCA werd verkozen om mee het beleid in te vullen van de Europese Organisatie Research and Treatment (EORTC) en de Internationale Unie tegen Kanker (UICC – WHO cancer). Deze laatste verantwoordelijkheid bracht van 1999 tot 2004 zes internationale congressen naar Antwerpen rond Team Approach to Cancer Management (UICC), Cancer Control Europe (EACE), Cancer Education (EACE), Women’s Cancer (Europa Donna), European Cancer Coaliton (Europa Uomo) en Evidence-based Oncology (ESO). Nadien werd de medische klemtoon binnen OCA gelegd op prostaatziekten en die expertise werd bekroond door het stichten van een jaarlijks congres over European Prostate Awareness Day (EPAD) in het Europees Parlement.
In 1996 besliste de Stad Antwerpen om via haar OCMW een Oncologisch Centrum Antwerpen op te richten. Op 16 maart 1999 werd een OCA-huis opgericht om de activiteiten rond prostaatkanker een vast secretariaat te bieden. Ook een aantal zelfhulpgroepen zoals Naboram en de Werkgroep Hersentumoren konden zich hier verder ontplooien. Dit initiatief leidde automatisch tot meer sociale activiteiten als een studie (Debric-Ancog – Prof. P. De Deyn) over de mentale status van de inwoners in verschillende wijken in de stad en een jaarlijkse traditie (Global Embrace – Samen op stap) om 60-plussers tot wandelen met cultureel doel aan te moedigen.
Research and Treatment (EORTC) en de Internationale Unie tegen Kanker (UICC – WHO cancer). Deze laatste verantwoordelijkheid bracht van 1999 tot 2004 zes internationale congressen naar Antwerpen rond Team Approach to Cancer Management (UICC), Cancer Control Europe (EACE), Cancer Education (EACE), Women’s Cancer (Europa Donna), European Cancer Coaliton (Europa Uomo) en Evidence-based Oncology (ESO). Nadien werd de medische klemtoon binnen OCA gelegd op prostaatziekten en die expertise werd bekroond door het stichten van een jaarlijks congres over European Prostate Awareness Day (EPAD) in het Europees Parlement.
Een reeks obstakels bracht een hele verandering met negatieve gevolgen in de OCA-activiteiten zoals het stopzetten van de wetenschappelijke toelagen, de problematiek in de financiering van het gezondheidsbeleid, de vergrijzing van de bevolking en vooral het verdwijnen van het OCMW als bestuursorgaan in 2018. Door de vooruitgang van de wetenschappelijke geneeskunde als precisiegeneeskunde waar individuele behandeling en gepersonaliseerde zorg samen noodzakelijk zijn. De aanpak van innovaties zoals immunologie, moleculaire oncologie, het gebruik van big data en artificiële intelligentie, maar vooral de noodzakelijke reorganisatie van de huisartsgeneeskunde, de uitbouw van de grote kankerorganisaties Kom op Tegen Kanker enzovoort en zeker de interesse van de universiteiten en ziekenhuizen om een patiëntgerichte aanpak van informatie, educatie en inspraak hebben een complex geheel van steun en opvang van de psychosociale noden voor de bevolking gecreëerd.
